12 یادداشت

سلام

میگم چقدر خوبه هر روز آدم میتونه حرفاشو جایی بزنه که کسی نمیشناستش، حرفایی که میدونه اگه پیش آشناها بزنه خریدار نداره
چقدر خوبه وقتی جایی داری برای حرف زدن، برای حرف دل گفتن، و چقدر خوبه که میتونی با خدا دوست باشی...

دیشب میخواستیم جایی بریم که تقریبا 90 درصد مواقع نگهبانیش میگفت اول زنگ بزن آشناتون هماهنگ کنه بعد برو، منم خوشم نمیومد بیام پایین از ماشین و زنگ بزنم که آیا بنده خدا گوشی رو جواب بده یا نه، بعدشم کلا لباسام ورزشی بود و کلا خوب نبود، گفتم خدایا کسی جلومونو نگیره، بعد سریع به ذهنم رسید که مگه خدا بیکاره یه همچین مسائل کوچیکی رو حل کنه، و اصلا چیزای کوچیک نباید منحرفت کنه، نباید بگی خدا کارمو راه ننداخت و از این حرفا، خلاصه ما رفتیم داخل و دیدم یه آقای جوونه که گفتم این ما رو نمیشناسه و حتما گیر میده، ولی برعکس گفت برو و من خیلی جا خوردم، و همون موقع گفتم خدایا شکرت، دمت گرم خدایی

و تصمیم گرفتم برای کوچیکترین مسائل هم از خدا کمک بگیرم، از این به بعد کوچیک و بزرگ اول خدا، وکیل وصیه من خدا...

من چشما و زبانمو میبندم و خدا به جاش بهم میده، خدا صد برابرشو میده

اولش سخته، نه اینکه خدای نکرده خیلی چشم ناپاک باشما، سخته چون تصمیمم بزرگه، چون نباید به هیچ نامحرم و غریبه ای نگاه کنم، چون باید همه چی ببینم به جز نامحرم غریبه

هر چی پاک تر گرون تر... هر چی بیشتر خودتو اذیت کنی برای بزرگتر شدن، ارزشت بیشتر میشه

جالبه از وقتی به روحم رسیدم، از وقتی به سروروش دست کشیدم دیگه خیلی چیزا عوض شده، دیگه کسی برام مهم نیست که بخوام مثلا حالشو بگیرم، یا بگم من آدم خوبی شدم باید از خداشونم باشه که منو داشته باشن....

من بزرگ میشم جوری که فقط خودم باشم و خدای خودم، من بزرگ میشم که تنها باشم، من بزرگ میشم که با خدام تنها باشم، من کسی رو نمیخوام که منو به این دنیا بیاره، منو وابسته به تعلقات دنیا بکنه، من هیچ کسو نمیخوام، من ته ته تنهایی رو میخوام، همون جا که کسی نیست، همونجا که صدایی نیست، همونجا که همه میترسن، همون جا که هیچ وابستگی ای نیست، همون جا که به مرگ نزدیک میشی...

و من عاشق این حالمم...

خدایا شکرت...